آشنایی با دوز هدایت گلوکونات سدیم

استفاده ازگلوکونات سدیمدر مهندسی بتن استانداردهای سختگیرانه ای دارد. استفاده از آن در ساخت و سازهای مهندسی تحت شرایط پیکربندی علمی و با نیازهای علمی و معقول تولید و تهیه می شود. تنها با استفاده از آن در دوز استاندارد ، گلوکونات سدیم نقش خود را در ساخت و سازهای مختلف مهندسی بازی می کند و به نتایج بهتری می رسد. کمتر از دوز استاندارد یا بیشتر از دوز استاندارد کاهش کم و بیش در عملکرد یا اثر خواهد داشت.

در مهندسی بتونی معمولی ، دوز استاندارد به طور کلی بین 0.05 تا 1.0 است و به طور کلی ، بتن با دوز بیش از 0.7 ضعف خاصی در سایر اجراها دارد. در 20 ℃ ، دوز اثر عقب ماندگی برای چند ساعت 0.075 است. در 20 ℃ ، اگر می خواهید به ساعات بیشتری برسید ، دوز توصیه شده 0.15 است. و در دمای اتاق 20 ℃ ، اگر می خواهید طی 2 روز به یک اثر عقب افتاده دست یابید ، دوز استاندارد ترکیب بتونی ملات 0.25 است.

در شرایط دمای بالا ، مانند عملیات چاه روغن ، دمای بالا 170 درجه سانتیگراد ، بتن به احتمال زیاد جامد می شود و احتمال ترک آن را بیشتر می کند ، بنابراین برای دستیابی به اثر عقب مانده مورد نظر بیشتر مورد نیاز است. به طور کلی ، مقدار مورد استفاده در این حالت 1.00 است و مقدار مورد نیاز برای پیکربندی بتن پلاستیکی فوق العاده قوی نیز 1.00 است. مقدار مورد استفاده تحت الزامات پلاستیک سازی عادی در زندگی روزمره به طور کلی 0.05 است که اساساً می تواند نیازهای اساسی مهندسی ساخت و ساز ما را برای رکودهای بتونی برآورده کند. با این حال ، این به وضعیت خاص بستگی دارد. در یک محیط با نیازهای ویژه ، از مبلغ مورد نیاز توسط الزامات ویژه باید استفاده شود.