چه ارتباطی بین متاسیلیکات سدیم بی آب و "شیشه آب" مشترک وجود دارد؟

متاسیلیکات سدیم بی آبدر ماهیت شیمیایی با "شیشه آب" که معمولاً شناخته شده است ، ارتباط نزدیکی دارد. شیشه آب ، که معمولاً به محلول آبی سیلیکات سدیم اشاره دارد ، یک مایع قلیایی چسبناک است که به طور گسترده در ساخت ، ریخته گری ، شستشو و سایر صنایع به عنوان چسب ، آتش سوزی یا سازنده استفاده می شود. شکل جامد آن ، یعنی کریستال های سیلیکات سدیم ، با کم آبی بدن با دمای بالا و سایر فرآیندهای برای به دست آوردن متاسییلیکات سدیم بی آب به صورت پودر یا گرانول قابل درمان است. بنابراین ، لیوان آب می تواند به عنوان یک ماده اولیه مهم یا حالت میانی برای تهیه متاسیلیکات سدیم بی آب در نظر گرفته شود.

این دو ترکیب اصلی یکسان دارند ، اما اشکال فیزیکی و خصوصیات استفاده آنها به طور قابل توجهی متفاوت است. شیشه آب مخلوط مایع است که حاوی مقدار زیادی آب محدود و آب آزاد است و مدول آن در طیف گسترده ای متغیر است. دومی یک ترکیب کریستالی کاملاً بی آب با یک فرمول شیمیایی ثابت Na₂sio₃ ، تقریباً بدون آب آزاد یا آب کریستالی ، با ساختار کریستالی مشخص و خلوص شیمیایی بالاتر است. هنگامی که محصولات سیلیکات سدیم جامد ، با خلوت بالا و با اندازه گیری آسان مورد نیاز است ، شیشه آب به اندازه مناسب نیستمتاسیلیکات سدیم بی آب.

در سطح برنامه ،متاسیلیکات سدیم بی آبو شیشه آب نیز تمرکز های خاص خود را دارد. اگرچه محلول شیشه ای آب به راحتی قابل استفاده است ، اما متاسیلیکات سدیم بی آب جامد در برخی از زمینه های خاص صنعتی دارای مزایای برجسته تری است. همچنین می تواند یونهای سیلیکات و قلیایی را پس از انحلال فراهم کند ، و به دلیل خلوص زیاد ، مؤلفه منفرد و سیالیت خوب ، به ویژه برای استفاده به عنوان کمک مواد شوینده با راندمان بالا ، اتصال سرامیک ، ماده تمیز کننده فلز و تثبیت کننده سفید کننده مناسب است. این مزایای متاسیلیکات سدیم بی آب ، آن را به یک محصول سیلیکات با ارزش بالا تبدیل می کند که پس از پردازش عمیق شیشه آب تشکیل شده است. به طور خلاصه ، متاسیلیکات سدیم بی آب یک فرم جامد تصفیه شده است که توسط کم آبی و تبلور شیشه آب بدست می آید ، که برای سناریوهای کاربردی خاص مناسب است.